Szukaj

Ślub i adopcja dzieci

Ślub i adopcja:

W przypadku ślubu cywilnego nie ma o czym właściwie mówić - po uzyskaniu pozytywnego wyroku sądowego potwierdzającego korektę płci i zmianie dokumentów tożsamości osoba transseksualna może zawrzeć związek małżeński bez żadnych problemów.

Adopcja dzieci przez osoby transseksualne pozostające w związku małżeńskim odbywa się na zasadach ogólnych (transseksualizm rodzica nie powinien mieć tu znaczenia).

Spojrzenie Kościoła Katolickiego na zmianę płci:

Rzymska Kongregacja Nauki Wiary przypomniała – w wydanym ostatnio specjalnym dokumencie – że Kościół Katolicki posiada swoje własne spojrzenie na sprawę zmiany płci. Operacja medyczna oraz jakiekolwiek inne zabiegi chirurgiczno-farmakologiczne, które zmierzają do zmiany płci człowieka faktycznie – oprócz przemian fizycznych – nie powodują zmiany tak zwanej „osobowości płciowej”. Oznacza to, że chłopiec będzie zawsze mężczyzną, a dziewczynka kobietą.

Wspomniany dokument jest częścią tzw. Szczegółowych Wytycznych wydawanych przez Watykan, które mają interpretować oraz rozwiązywać bardziej skomplikowane elementy prawd wiary i moralności. Dokumenty te są z reguły publikowane do użytku wewnętrznego Kościoła, posiadając pierwotnie charakter sub secretum. Są one rozprowadzane tylko wśród biskupów diecezjalnych przez papieskich nuncjuszy.

The US Catholic News Service otrzymał jednak październikowe wydanie Wytycznych, które w głównej mierze poświęcone były problematyce transseksualistów. Biskupi, a za ich pośrednictwem wszyscy proboszczowie na całym świecie, zostali w nich poinstruowani, że zgodnie z nauką Kościoła nie mają prawa zmieniać metryk chrztu świętego osobom, które poddały się operacji lub zabiegom zmiany płci. Zgodnie z prawem kanonicznym płeć osoby ludzkiej określona jest podczas jej narodzin. Płeć jest przynależna do człowieka od momentu jego urodzenia aż do śmierci.

Watykański dokument podkreśla także, że transseksualizm jest stanem psychicznego zaburzenia. „Punktem kluczowym tego problemu jest fakt, że transseksualna operacja chirurgiczna jest zabiegiem sztucznym i zewnętrznym, który faktycznie nie zmienia osobowości płciowej danej jednostki. Jeżeli dana osoba jest mężczyzną, pozostanie mężczyzną aż do swojego biologicznego końca. Jeżeli kobietą, zostanie kobietą” – podkreśla dokument kościelny.

Rzymski przewodnik dla biskupów konkluduje jednak, że jednoznaczne nauczanie Kościoła o sferze ludzkiej seksualności nie zamyka jego pełnego otwarcia na moralną akceptację osoby, która – w kilku ekstremalnych przypadkach – może przeżywać prawdziwy wewnętrzny chaos i niepokój w związku z trudnością określenia swojej własnej płci.

Bardzo istotne są w dokumencie także wskazówki praktyczne, które mają pomóc biskupom, a także wyższym przełożonym zakonnym, w podejmowaniu – czasami bardzo trudnych – decyzji. Jest więc rzeczą bezdyskusyjną, że osoba, która poddała się zabiegowi zmiany płci nie może zawrzeć ważnego małżeństwa. Kobieta, która dzięki medycynie zmieniła swoją płeć nie może zawrzeć ważnego i uznanego przez Kościół małżeństwa z osobą płci żeńskiej. Osoba taka nie może być również przyjęta do żadnej wspólnoty zakonnej. Rozwiązuje to także problem ordynacji. Kobieta, która w wyniku operacji chirurgicznej zmieniła swoje zewnętrzne cechy płciowe, przyjmując męskie, nie może przyjąć ważnych święceń kapłańskich.

Taka decyzja Watykanu, która faktycznie nie jest żadną nowością, a jedynie dokumentem instruktażowym o praktycznych rozwiązaniach oficjalnego nauczania Kościoła, wywołała ostry głos krytyki i sprzeciwu ze strony brytyjskich środowisk transseksualnych, które walczą o prawne zalegalizowanie prawa człowieka do zmiany płci. Wielka Brytania jest bowiem jednym z nielicznych krajów Unii Europejskiej, które nie wyrażają zgody na legalne zabiegi zmierzające do zmiany płci [stan z 2003 roku – obecnie już wyrażają]. Rzecznik prasowy marszałka brytyjskiej Izby Lordów powiedział jednak, że parlamentarni prawnicy pracują nad opracowaniem nowej ustawy, która zezwoli transseksualistom ubiegać się w brytyjskich urzędach stanu cywilnego o wydanie nowych metryk urodzenia stwierdzających zmianę płci. Ustawa ta ma zrównać Brytyjczyków z „prawami ludzkimi Europejczyków”. Jednak zgodnie z postanowieniem brytyjskiej minister ds. Rodziny, Rosie Winterton, nowe świadectwa urodzenia nie będą wymazywać oryginalnej płci urodzenia danej osoby, a jedynie informować o zmianie „tożsamości płciowej”. Nowa ustawa będzie poddana pod pierwsze czytanie już podczas najbliższej sesji parlamentarnej.

„Nauczanie Kościoła jest w tej kwestii jednak jednoznaczne” – podsumował ks. prof. Urbano Navarrete, jezuita – specjalista prawa kanonicznego w tzw. przypadkach szczególnych, do których zalicza się między innymi transseksualizm i hermafrodytyzm. Ojciec Navarrete jest autorem wspomnianego wyżej rzymskiego dokumentu.

THE CATHOLIC HERALD z 24 stycznia 2003


Komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce
N. 11.170/04 Warszawa, dnia 4 października 2004 r.

W związku z powtarzającymi się w Polsce przypadkami wprowadzania zmian w księgach parafialnych dotyczących osób, które poddały się zabiegowi zmiany płci i uzyskały wyrok sadowy, nakazujący zmianę imienia i płci w aktach stanu cywilnego, Kongregacja ds. Nauki Wiary, listem z dnia 14 września br., przypomina zasady obowiązujące w tych przypadkach i prosi o poinformowanie o nich pracowników kurii biskupich i proboszczów.

1. Zabieg zmiany płci, nawet jeśli sąd państwowy uzna jego skutek i nakaże zmianę danych w aktach stanu cywilnego, nie daje podstaw do wprowadzania zmian w księgach parafialnych.

2. Jeśli taka osoba zgłasza się do kancelarii parafialnej, na marginesie księgi ochrzczonych należy zamieścić odpowiednią adnotację, podając datę decyzji sądowej i sygnaturę wyroku czy też datę wydania zmienionego dokumentu państwowego potwierdzającego tożsamość. Jeśli jest to możliwe, należy zachować kopię stosownych dokumentów państwowych. Należy jednak pamiętać, że mają one charakter poufny i nie mogą być udostępniane innym osobom, a w odpisach aktu chrztu (bierzmowania) nie można zamieszczać adnotacji o cywilnej zmianie płci.

3. Podstawę do zmiany danych w księgach parafialnych daje jedynie ewentualna decyzja kompetentnych dykasteriów Kurii Rzymskiej, podjęta in casu po zbadaniu wymaganej dokumentacji.

Zachowanie tych zasad ma szczególne znaczenie w przypadku przygotowania do zawarcia małżeństwa.


Źródło: Artykuł z Kosciol.pl z 26 stycznia 2003, autor: Robert Opala